Ενα μεγαλο ευχαριστω...

Αφορμη γι'αυτο το κειμενο σταθηκε ενας ανθρωπος που συναντησαμε με μια φιλη μου στο δρομο..Ηταν ενας αγνωστος..Δεν τον ξεραμε αλλα δεν θα ξεχασουμε ποτε το προσωπο του!!
Θα μπορουσε να ρωτησει κανεις "Μα γιατι??Τι το ιδιαιτερο ειχε ενας αγνωστος στο δρομο??"
Αυτος ο ανθρωπος λοιπον οταν μας αντικρυσε μας χαμογελασε και με φωνη δυνατη ειπε¨"Κοριτσια ειστε πολυ ομορφες και οι δυο!!"
Οχι,δεν εγραψα αυτο το κειμενο για να παινευτω ουτε για να παινεψω τη φιλη μου..Γιατι στ'αληθεια δεν ηταν τα λογια του που μ'ενθουσιασαν αλλα ο τροπος που τα ειπε!!
Μας χαρισε ενα πλατυ χαμογελο,μας κοιταξε στα ματια(και μονο εκει!) μας ειπε τα καλα του λογια και με γοργο βημα περασε...
Η αληθεια ειναι οτι στην αρχη βλεποντας τον να ερχεται προς το μερος μας και να μας κοιταζει χαμογελωντας,σαστισα..
Βλεπετε εχουμε φτασει σε σημειο να γινομαστε καχυποπτοι ακομη και με το χαμογελο ενος ανθρωπου!!Υπαρχουν βεβαια πολλοι λογοι και γι'αυτο αλλα ειναι ενα αλλο θεμα..
Σαν μας προσπερασε ομως ο κυριος αυτος χωρις να ζητησει κατι,χωρις να πει κατι προσβλητικο οπως γινεται συνηθως στο δρομο,εμεινα αφωνη..!!
Γυρισα πισω για να τον δω να φευγει με ζωηρο βηματισμο...
Περπατουσε γρηγορα μα οχι βιαστικα..Περπατουσε με ενθουσιασμο..Ζουσε στ'αληθεια!!!
Τοτε χαμογελασα και φωναξα "Ευχαριστουμε πολυ!!!"
Δεν ξερω αν με ακουσε...μακαρι να με ακουσε...Γατι στ'αληθεια τον ευχαριστω!!!
Εκεινη τη μερα μ'εκανε να καταλαβω πραγματικα ποσο ομορφο ειναι να κοιτας στα ματια τον συνανθρωπο σου και να του χαμογελας με την ψυχη σου!!!

* Αφιερωμενο στον ανθρωπο με το γλυκο και ανθρωπινο χαμογελο μαζι με ενα μεγαλο ευχαριστω!!!