Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

...Δεν ξερω τι μ'εχει πιασει σημερα μα ολο δακρυα κυλανε απ'τα ματια μου..Ισως φταιει ο καιρος,δεν ξερω, μηπως απλα η φυση συμπασχει μαζι μου??Δεν μπορω να προσδιορισω τι ακριβως μου συμβαινει...θα μπορουσε κανεις ισως να πει οτι ειναι ενας σωρος απο σκεψεις,επιθυμιες,αναμνησεις..Σκεφτομουν ποσους ανθρωπους εχω γνωρισει στη ζωη μου και ποσους εχασα..Ποσοι περασαν και ποσοι πραγματικα εμειναν..Ποιοι αξιζαν και ποιοι οχι...
Γιατι εφυγαν εκεινοι που εφυγαν αλλα και γιατι εμειναν εκεινοι που εμειναν...Μα εκεινο που ποναει πιο πολυ ειναι οτι ισως φυγουν κι αλλοι..Ποναει πολυ ο φοβος να χασεις ανθρωπους γυρω σου..να χασεις τους δικους σου ανθρωπους!!
Ποσο πονο προκαλει αληθεια η φυγη ενος δικου σου ανθρωπου?Οποια κι αν ειναι αυτη η φυγη..Ποσο κοστιζει για τον καθενα απο εμας η διαλυση μιας φιλιας??Αναλογως ποσο εκτιμαμε αυτη τη φιλια θα μπορουσε κανεις να πει..Ποσο μπορει να μας διαλυσει η διαλυση μιας σχεσης?Αντεχουμε αραγε να χασουμε αυτον που αποκαλουμε "ανθρωπο μας"?
Μηπως ολα ειναι μια ψευδαισθηση???Μηπως τελικα ειμαστε ολοι εγωιστες???Και δεν αναφερομαι μονο στις γυναικες ουτε και μονο στους ανδρες!!Οταν λεω ολοι εννοω τον καθενα απο εμας που μπορει να χαρακτηριζεται ανθρωπος!!
Μηπως νοιαζεται ο καθενας μονο για τον εαυτο του??Ισως..Ισως η συναψη σχεσεων ειτε φιλικων ειτε ερωτικων η επαγγελματικων να κρυβει παντα πισω της συμφερον η και συμφεροντα ακομα...Μπορει να εχει χαθει πλεον η ανιδιοτελεια...Και η λεξη αυταπαρνηση να μην υπαρχει πλεον στο λεξιλογιο μας..ισως επειδη εχει αντικατασταθει απο εκεινη του αλτρουισμου..οχι επειδη "αλτρουισμος"σημαινει κατι διαφορετικο..κι ουτε επειδη κρυβει πιο ευγενικα αισθηματα..μονο επειδη ειναι πιο "πιασαρικη" η λεξη αυτη..και οπως πολυ σωστα παρατηρησε και ο Δημητρης ειναι μια λεξη ξενη...Και να 'ταν ξενη μονο ως προς τη γλωσσα βρε Δημητρη...Ειναι ξενη γενικοτερα...
Δεν ξερω αν ειμαι πολυ απαισιοδοξη σημερα η αν ετσι ειναι πραγματι ο κοσμος...
Ξερω μονο οτι ο αλτρουισμος ειναι μια λεξη ξενη...