Ονειρα...

...Σκοταδι..Ολα γυρω ειναι σκοτεινα...
Παντου πλημμυριζει το σκοταδι...
Ακομη και στο μικρο αυτο δωματιο...
Αυτο το δωματιο που στεγαζει το σωμα μου...
Μα..μονο αυτο...Δεν μπορει να στεγασει τιποτε αλλο.
Ουτε την ψυχη μου,ουτε την καρδια μου ουτε και τα συναισθηματα που νιωθω...
Ποσο μαλλον να στεγασει τα ονειρα μου...
Πως θα μπορουσε αλλωστε???Ειναι τοσο σκοτεινο...
Και τα δικα μου ονειρα εχουν χρωμα...!!!Κι οχι μονο ενα...πολλα!!!
Εχουν το εντονο κοκκινο χρωμα,το χρωμα του παθους...
του παθους για τη ζωη!!!
Εχουν το ομορφο πρασινο χρωμα,εκεινο της ελπιδας...της ελπιδας για ενα καλυτερο και πιο ομορφο μελλον!!!
Εχουν και το ολολευκο χρωμα,εκεινο το χρωμα της...αγνοτητας και της αληθινης ανιδιοτελους αγαπης!!!
Μα για δες...το δωματιο αλλαξε χρωμα...
Καπου εκει στο παραθυρο,απο μια χαραμαδα,μπαινει λιγο φως..μια μικρη αχτιδα φωτος...
Ειναι τοσο μικρη μα σχηματιζει μια τοσο ομορφη πανδαισια χρωματων...Ειναι μαγικη!!!!
Ουτε στα πιο τρελα μου ονειρα τετοια μαγικη εικονα...
Μα τι λεω???Ολα αυτα τα χρωματα ειναι τα ιδια μου τα ονειρα!!!
Εδιωξαν το σκοταδι και πλημμυρισαν με φως τη ζωη μου...
Τελικα...ειναι ωραιο να κανεις ονειρα...Ειναι πολυ ωραιο!!!!